Νοημοσύνη: κληρονομικότητα ή (και) περιβάλλον;

Τα νεότερα επιστημονικά ευρήματα σχετικά με την κληρονομικότητα της νοημοσύνης δείχνουν ότι η νοημοσύνη επηρεάζεται από την κουλτούρα, την εκπαίδευση και την εμπειρία πολύ περισσότερο απ' 'ο,τι πρεσβεύουν οι επικρατούσες θεωρίες περί νοημοσύνης. http://www.creativitypost.com/psychology/the_heritability_of_intelligence_not_what_you_think

Η σημασία του συμβολικού παιγνιδιού στην ανάπτυξη του παιδιού.

Ένα ενδιαφέρον άρθρο για τα πολλαπλά οφέλη του συμβολικού παιγνιδιού, μεταξύ των οποίων και η ανάπτυξη της δημιουργικότητας και τον τρόπο αξιοποίησής του στην εκπαίδευση. http://blogs.scientificamerican.com/beautiful-minds/2013/11/11/the-need-for-pretend-play-in-child-development/?WT.mc_id=SA_sharetool_Twitter

Σχετίζεται η δημιουργικότητα με τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητα;

"Cognitively, both AD’s and C’s may demonstrate distractibility, inattentiveness, lack of sustained attention, novelty-seeking and sensation-seeking, and appear to be academic underachievers.
These similarities form the basis of the “creative-upside-of-ADHD” theory that has been promoted in several recent books. These books claim that many highly creative luminaries from Edison to Einstein were actually suffering from ADHD, and they hypothesize that parents who have an ADHD-diagnosed child may actually be harboring a creative genius".Για το πλήρες κείμενο του άρθρου: http://www.kevinmd.com/blog/2010/12/creativity-adhd-share-common-genetic-vulnerabilities.html

Η (μη) διάγνωση της χαρισματικότητας.

Στο παρακάτω άρθρο εκφράζεται η άποψη ότι η χαρισματικότητα συχνά είτε δεν διαγιγνώσκεται καθόλου είτε γίνονται λανθασμένες διαγνώσεις που αποδίδουν τα χαρακτηριστικά της σε αναπτυξιακές ή ψυχικές διαταραχές. Δεν είναι σπάνιο, επίσης, να μην διαδιγνώσκονται ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ή συναισθηματικές ανάγκες που μπορεί να έχει ένα χαρισματικό παιδί (περίπτωση κατά την οποία πρέπει να γίνει η ορθή διπλή διάγνωση π.χ. χαρισματικότητα και δυσλεξία). Οι αιτίες των λανθασμένων διαγνώσεων έχουν να κάνουν κυρίως με την ελλιπή πληροφόρηση των επαγγελματιών της παιδικής υγείας σχετικά με τη χαρισματικότητα, την πολύ σύντομη διάρκεια που έχει η επίσκεψη σε έναν ειδικό και με τις όχι σπάνια αρνητικές κοινωνικές αναπαραστάσεις της χαρισματικότητας, που μπορεί να οδηγούν τα χαρισματικά άτομα να αποσιωπούν ό,τι αισθάνονται και να μη ζητούν βοήθεια. Το άρθρο καταλήγει με την έντονη προτροπή εκ μέρους του Allen Frances, βασικού συγγραφέα του διαγνωστικού ψυχιατρικού εργαλείου DSM-IV, να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη διάγνωση παιδιών, καθώς είναι καταστροφικό να μπαίνει η ταμπέλα της ψυχικής διαταραχής σε αναμενόμενες και επιθυμητές ατομικές διαφορές. http://www.huffingtonpost.com/marianne-kuzujanakis/gifted-children_b_2948258.html 

Μικρή ιστορία της μεγαλοφυϊας

Διαβάστε στο παρακάτω άρθρο μια περιεκτική κριτική εξιστόρηση της χρήσης του όρου "ιδιοφυϊα" από τον 18ο αιώνα ως τις μέρες μας, που δείχνει πώς η έννοια έγινε φορέας συλλογικών προβολών σε διαφορετικές ιστορικές και κοινωνικοπολιτισμικές συνθήκες. http://www.creativitypost.com/philosophy/where_have_all_the_geniuses_gone