Στο παρακάτω άρθρο εκφράζεται η άποψη ότι η χαρισματικότητα συχνά είτε δεν διαγιγνώσκεται καθόλου είτε γίνονται λανθασμένες διαγνώσεις που αποδίδουν τα χαρακτηριστικά της σε αναπτυξιακές ή ψυχικές διαταραχές. Δεν είναι σπάνιο, επίσης, να μην διαδιγνώσκονται ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ή συναισθηματικές ανάγκες που μπορεί να έχει ένα χαρισματικό παιδί (περίπτωση κατά την οποία πρέπει να γίνει η ορθή διπλή διάγνωση π.χ. χαρισματικότητα και δυσλεξία). Οι αιτίες των λανθασμένων διαγνώσεων έχουν να κάνουν κυρίως με την ελλιπή πληροφόρηση των επαγγελματιών της παιδικής υγείας σχετικά με τη χαρισματικότητα, την πολύ σύντομη διάρκεια που έχει η επίσκεψη σε έναν ειδικό και με τις όχι σπάνια αρνητικές κοινωνικές αναπαραστάσεις της χαρισματικότητας, που μπορεί να οδηγούν τα χαρισματικά άτομα να αποσιωπούν ό,τι αισθάνονται και να μη ζητούν βοήθεια. Το άρθρο καταλήγει με την έντονη προτροπή εκ μέρους του Allen Frances, βασικού συγγραφέα του διαγνωστικού ψυχιατρικού εργαλείου DSM-IV, να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη διάγνωση παιδιών, καθώς είναι καταστροφικό να μπαίνει η ταμπέλα της ψυχικής διαταραχής σε αναμενόμενες και επιθυμητές ατομικές διαφορές. http://www.huffingtonpost.com/marianne-kuzujanakis/gifted-children_b_2948258.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου